Nam-ı diğer Chaos Generation (1982-1989). Dönemin genel ruh halini yansıtan bir grup daha. İçerik olarak her grup birbirine benzese de müzikal açıdan birbirlerinden farklılaşıyorlar. Yalnız Genia tou Xaous sözlerde de diğer gruplardan farklılaşıyor. Daha şiirsel ve kelimelerde başarılı(bkz. Bastardokratia). Ayrıca Stigma, Parasima tou Paradisou(Cennetteki Rütbeler), Psixres Toxrines, Kamia Elpida(Biraz Umut), Amok....
En sevdiğim şarkıyı youtube`da ararken bu sene konser vermiş olduklarını gördüm. Bir daha verirler mi bilinmez. Kaçana yanalım. O Xoros ths Siopis (Sessizliğin Dansı)
Trypes sadece 80`li yılların değil bence yunan müzik tarihinin en iyi 2 grubundan birisi (diğeri Panx Romana). Sözler zekice, melodiler muhteşem ve diğer gruplara göre daha naif bir müzik. Nefretle beslenmeyen daha mainstream. Diğer gruplar Trypes`den daha anti bir tavırdaymış gibi görünse de Trypes direk mesaj vermek yerine daha çok sembolizm kullanıyor. Dolayısıyla politik görüşleri, yaptıkları müziğin ve lirizmin gerisinde kalıyor. Solist Giannis Angelakas`ın çok farklı bir sesi var. Her şarkıyı bir sanat eserine çevirebilir nitelikte ki Selanikli olmalarından kelli Selanik aksanı sadece bu şarkılarda kulağa hoş geliyor diyeyim.
Diğer gruplardan daha uzun süre ayakta kalmayı başarıyorlar. 1999 senesine kadar toplam 7 albüm yapıyorar ve her albüm birer başyapıt. Trypes seven kime sorsanız her biri farklı albümlerini favori gösterecektir.
Grubun kendi isimlerini taşıyan ilk albümü 1985 yılında geliyor. Albümden Taxidiara Psihi(Gezgin Ruh) grubun isimlerini duyurdukları ilk parça.
Diğer albümler sırasıyla Party sto 13o orofo (13. katta Parti-1987) Trypes ston paradeiso (Cennetteki delikler-1990) Enia pliromena tragoudia (9 Ödenmiş şarkı-1993) Kefali gemato chrisafi (Altın dolu kafa-1996) Mesa sti nihta ton allon (Başkalarının Gecelerinde-1999)
80`li yılların bu kadar karamsar ve depresif yaşandığı başka bir ülke var mıdır bilmiyorum. Yunan punk müziğini diğer ülkelerden özellikle İngiltere ve Amerika`daki punk arenasından koparan da bu farklılık sanıyorum. Bu dönemde punk müziğiyle haşır neşir olan çok geniş bir alt kültür var ve bu kesim aklınıza gelebilecek her tür sisteme nefret besliyor. Yakın dönemde geçirilmiş kanlı bir askeri bir dönem, diktatörlükle ezilmiş genç kesim, fakirleşen ve demokrasi konusunda en hassas halk olan yunanlıların yozlaşan sistem karşısında çaresizliği, genel bir depresyon hali, hoşnutsuzluk... Bütün bunlar haliyle punk müziğini besleyen etkenler... Bu dönemdeki şarkı sözlerini incelerseniz Yunanistan`ın o dönem en yaşanılmaz yer olduğunu düşünebilirsiniz. Sözler politik gibi görünse de aslında direk politik bir hedef yok bir kaç istisna şarkı dışında. İçerikte daha çok kendine dönük bir yalnızlık, kaybetmişlik, kaybolmuşluk hissi hakim. Direk politik söylemlerin hakimiyeti 90`lı yıllara girerken kendini gösterir. 80`li yıllardaki punk gruplarında, çok açık The Clash, Dead Kennedys ve Exploited etkisi hakim. Zaten bu grupların ortak özellikleri de yukarıda saydığım pesimistik haller.
İsmiyle müstesna bir grup olan Stress, 1980 yılında kurulup uzun süre underground barlarda konserler verip tek albümünü 1985`te çıkarır ( H Ixos tis Anasfalias- Güvensizliğin sesi). Bu grubun solisti Panx Romana`yı kuracaktır bir süre sonra... Grubun en önemli şarkısı Leros. Anakaraya en uzak adalardan biri olan Leros, 1964-1976 yıllarında askeri cunta döneminde tutuklanan sistem muhaliflerinin sürüldüğü ve psikolojik tedavi adı altında türlü işkencelere maruz kaldığı bir hapishaneye ev sahipliği yapıyordu.
Hell does exist in someplace
Its name is Leros
That's where they eliminate humans
In the name of science
The electric shocks & the bonds
& their inhumanity
Prisonguard psychiatrists
Dead people in their cells
Hell is Leros
Dafni & Stavroupoli
Objection to the status quo
The retort to order
Scientific rehabilitation
Of a prison society
The psychological problems
Are solved through violence
The only reply
To dangerous persons
Is mental asylums
To preserve the balance
Black cells stigmatized
With forgotten figures of Dante's hell
Eyes gazing at nothing at all
Hate pain loss
Without hope for life
Incarcerated in hell
They summon death
Nam-ı diğer Chaos Generation (1982-1989). Dönemin genel ruh halini yansıtan bir grup daha. İçerik olarak her grup birbirine benzese de müzikal açıdan birbirlerinden farklılaşıyorlar. Yalnız Genia tou Xaous sözlerde de diğer gruplardan farklılaşıyor. Daha şiirsel ve kelimelerde başarılı(bkz. Bastardokratia). Ayrıca Stigma, Parasima tou Paradisou(Cennetteki Rütbeler), Psixres Toxrines, Kamia Elpida(Biraz Umut), Amok....
